ادیک نرسسیان قلعه ملکی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بعد از پنج سال تدريس و بازگشايي دانشگاهها و اعلام سازمان آموزش عالي مبني بر ادامه تحصيل دانشجويان، باوجود اصرار والدين، وي خدمت مقدس سربازي را انتخاب کرد.
[ویرایش]
سال ۱۳۳۹ در تهران متولد شد. تحصيلات ابتدائي و راهنمايي خود را در مدرسه تونيان گذرانده و پس از پايان دوره دوم متوسطه در دبيرستان طوماسيان، در رشته رياضي فيزيك، فارغ التحصيل گرديد. وي پس از شركت در امتحانات كنكور سراسر همان سال، در دو رشته الكترونيك (دانشگاه شيراز) و برق(دانشگاه تهران) پذيرفته گرديد.
[ویرایش]
با شروع جنگ تحميلي و تعطيلي دانشگاهها، پس از دو ترم تحصيل در دانشگاه، تصميم به كار گرفته و به‌عنوان دبير در مدرسه راهنمايي سوقومونيان، مشغول به كار گشت. بعد از پنج سال تدريس و بازگشايي دانشگاهها و اعلام سازمان آموزش عالي مبني بر ادامه تحصيل دانشجويان، باوجود اصرار والدين، وي خدمت مقدس سربازي را انتخاب کرد.
او پس از طي دوره آموزشي در پادگان افسريه به جبهه سرپل ذهاب قصر شیرین منتقل شد. در محل خدمت، معاون گروه خود بود. در خلال مرخصي پانزده‌روزه، مراسم نامزدي اديك نيز برگزار شد.
بعدازآن به اديك گفتم يك روز هم بمان، بعد برو. گفت: نه مادر جان، من سه روز هم اضافه در تهران مانده‌ام و هرروز تأخیر، ۲۰ روز اضافه‌خدمت دارد. به او گفتم، يعني تو حالا ۶۰ روز بايد اضافه‌خدمت كني؟ خنديد و گفت: نه مادر، براي امر خير ان‌شاءالله كه هيچ مشكلي پيش نخواهد آمد.
[ویرایش]
روز اول ماه بود كه رفت. در روز پنجم اديك عزيزم پس از حدود ۱۸ ماه خدمت به شهادت رسيد و صبح هشتم مهر۱۳۶۲ نيز پيكر او را آوردند. بعدازظهر همان روز نيز او را به خاك سپرديم....
هنگام مراسم مخصوص مذهبي، اسقف اعظم ارامنه تهران، شادروان خليفه آرداك مانوكيان به مادر شهيد متذكر گرديد كه شهيد متعلق به همه ملت بوده و تمام مردم مي‌توانند در مراسم تشییع‌جنازه شهيد شركت كنند.
[ویرایش]
مادرش روز تشییع پیکر ادیک را اینگونه بیان می کند:
دولت و مردم، مراسم بسيار محترمانه اي براي اديك عزيزم برگزار كردند. من از خانواده ديگر شهداي ارمني نيز خواسته بودم تا در مراسم خاک‌سپاری اديك شركت نمايند. من از دولت جمهوري اسلامي و ارمنيان تهران به مناسبت مشاركت در تشییع‌جنازه شهيد و ابراز همدردي تشكر فراوان دارم. من هم تا آنجايي كه توان داشته باشم، خط شهدا را حفظ مي‌كنم. اديك اينك در ميان ما نيست، اما من تمام‌کارهای لازم را انجام مي‌دهم. من احترام لازم را نسبت به مردم و كساني كه در اين ايام با ما بوده اند، بجا آورده و هر کاری كه نياز بوده، انجام دادهام. در كليه مراسمي كه براي شهدا برگزار مي‌گردد، شركت نموده و در همه‌جا حضور داشتم. من مقام و ارزش خاصي براي شهدا قائل هستم. من تقاضا كردم تا عكس هاي اديك عزيزم را در سطح تهران پخش كنند تا هم‌وطنان مسلمان ما بدانند كه ارمني چيست و كيست...
[ویرایش]
مقام معظم رهبري، حضرت آیت‌الله خامنه اي با حضور مبارك خويش در منزل شهيد از خانواده ايشان ديدار داشته و خانواده شهيد اديك نرسسيان را مورد دلجويي و تفقد قرار داده اند.
[ویرایش]
در اين محله، يا هرجاي ديگر راجع به اديك سؤال كنيد، آنها به شما از خوبي او خواهند گفت. آنها، بيشتر از من راجع به اديك به شما خواهند گفت.
اديك پسر عاقل، خوب و مهرباني بود. من داراي ۵ فرزند بودم: ۳ پسر و ۲ دختر. اديك بچه سوم من بود. ماركار اولين فرزندم بود و خيلي هم شلوغ! فرزند دوم، دختر بود و اديك، فرزند سوم، انگار هديه خدا بود. پسر بسيار بامحبت، خوب، عاقل و مايه سرافرازي خانواده ما بود و با همان غرور نيز، از ما جدا شد. او ورزشكار بوده و عضو گروه واليبال بود. باوجود جواني، او از تمام جوانب، يك انسان به‌تمام‌معنا بود و من مي‌توانم بگويم كه او يك شهيد ملي بود. اديك فردي نبوده كه به تكريم و بزرگداشت نياز داشته باشد: ما به خاطر وجود شهيدان است كه زنده هستيم.
اديك پسر سربه‌راه و مرتبي بود. تمام بچه هاي من این‌طور هستند (هر سه پسرم). من از خانواده فقيري بوده ام، ولي به‌واسطه وجود فرزندانم، خيلي به خود مي‌بالم. آنها باعث غرور و سربلندي من بودهاند. من پيش هر فردي هم كه بوده ام، اگرچه نمي‌توانستم خوب حرف بزنم، ليكن به خاطر بچه ها هميشه از تمام جهات سربلند بودم، ماركار (نرسسيان)، سالها عضو گروه فوتبال بوده و اديك نيز در گروه واليبال بازي مي‌كرد. او در تمام طول زندگي، بچه سربه‌راه و آرامي بود. او از سن خودش خيلي بزرگ‌تر بود، يعني خيلي بيشتر از سن خودش مي‌فهميد. الآن شما در اين محله، يا هرجاي ديگر راجع به اديك سؤال كنيد، آنها به شما از خوبي او خواهند گفت. آنها، بيشتر از من راجع به اديك به شما خواهند گفت. او براي همه شناخته‌شده بود و هیچ‌وقت مسئله اي برايم به وجود نياورد كه باعث نگراني من شود. من نمي‌توانم آن‌طور كه بايد از اديك بگويم يا از كلماتي استفاده كنم كه لايق وي باشد.
شهيد بزرگوار قبل از شهادت نوشته بود: اگر من شهيد شدم، مادرم وارث من هست.
باشگاه ورزشي آرارات سالها به ياد و بزرگداشت اديك نرسسيان مسابقات مختلفي را برگزار كرده است. هم‌اینک تصوير شهيد اديك نرسسيان نيز در محل دفتر باشگاه آرارات قرار دارد.
[ویرایش]
بوداغیانس، آرمان، گل مریم، نشر صریر، تهران، ۱۳۸۵، ص ۲۵۰تا۲۴۷
